شیخ صدوق در کتاب «من لا یحضره الفقیه» و «عیون اخبار الرضا» از موسی بن عبدالله نخعی روایت کرده که گفت: خدمت حضرت امام علی النقی(علیهالسلام) عرض کردم: یا بن رسولالله، مرا زیارتی با بلاغت تعلیم فرما که کامل باشد تا اینکه هرگاه خواستم یکی از شما را زیارت کنم، آن را بخوانم. فرمود: چون به درگاه حرم رسیدی، بایست و شهادتین را بگو یعنی: أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ( مبحث ایمان و روح) لاحولَ وَلا قُوة اِلا بِاالله العَلیِ العَظیم حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ وصَلی الله عَلی مُحمَّد وآل الطاهرین روایت از آقا امیرالمؤمنین علی علیه السلام در باب ، ایمان و ارواح ، واختلاف آنها مردي خدمت آقا امیرالمؤمنین علی علیه السلام رسید عرض کرد. برخی میپندارند مؤمن در حالی مؤمن است ، و ایمان در اوست، که ، نکند، شراب ننوشد، ربا نخورد، وخون نا حق
درباره این سایت